Evet öncelikle ben 19 yaşında bir genç kızım. Şimdi anlatacağım olaya kadar sadece bir ilişkim olmuştu.Eski nesilden biriyseniz muhtemelen fazla bile görebilirsiniz ancak yeni nesile göre oldukça temiz bir kızdım diyebiliriz. İlk ilişkimden başka bir şehre gideceği için terkedildikten sonra ilk ayrılık acısının boşluğundayken ve de sevgiye oldukça muhtaçken biriyle tanıştım. O kadar ilgi gösteriyor o kadar yanımda oluyordu ki ona bağlanmamak elde bile değildi. Ancak bir sıkıntı vardı bu yeni tanıştığım çocuk 2 hafta sonra askere gidecekti. Bende ilk başta arkadaşlarıma zaten cocukla devam etmez benim için önemi yok öylesine konuşuyorum falan diyordum. Bu 2 hafta içerisinde sabah akşam her gün konuştuk. Anlattığına göre oldukça dini bir aileden geliyordu ve de hafızdı. Bende dini bir ailede yetiştiğim için bu çocuğa içim daha da ısınmıştı ve de çocuğa güvenmiştim. Sonra askere gitmeden 2 gün önce buluşmaya karar verdik. Söylediğine göre şu an asker kaçağı gibi gözüküyordu. Bende evimden kalkıp onun evinin yakınlarındaki bir parka gittim.
Önce her şey güzeldi sohbet ediyorduk. Sonra dönüş yolunda bir merdiven köşesine oturduk. Beni öpmek istediğini söyledi. Bende ilk başta hayır dedim ama insani duygularımla daha sonra ben onu öptüm. Daha yeni tanıştığım biriyle böyle bir şey yaşamak benim için hiç doğru değildi. Belkide bu yaptığım şeyi kapatmak için bilmiyorum çocukla sevgili oldum. 5 Ay boyunca askerliğini bekledim. İlk zamanlar beni sık sık arıyordu. Sürekli konuşuyorduk. Beni annesiyle tanıştırdı. Ailesine anlattı. Bende beni gerçekten sevdiğine inanmıştım. Sonra son zamanlara doğru tavırları değişti. Beni daha az arıyordu. İnstagramdan sık sık yeni kızları takip ediyor ve de sürekli cevrimici oluyordu. İçimden bir ses bana bunu sorgulamam gerektiğini söylüyordu ama ben cok korkuyordum.
Sonra bir gün şüphelerim doğru çıktı ve başka kızlarla konuştuğunu öğrenip ondan ayrıldım. İlk başta her şey üstüme yıkılmıştı. Sonra her şeyi atlattığımı ve güçlü biri olduğumu sandım. Bende hiçbir iz bırakmadığını… Ta ki şimdi yeni birinden hoşlandığım sırada yaşadığım korkuyla arkadaş olduğum çocuktan uzaklaşma kararı aldığımda fark ettim benim üzerimde kalan yıpranmışlıkları. Bir şeyler hissettiğim arkadaşım belkide iyi biridir bilmiyorum. Ama ben artık ilişki yaşamaktan korkar olmuşum bunu anladım. Bunu anlarken daha önemli bir şey fark ettim. Ben yalnız olmaya ihtiyaç duyuyormuşum. Kendimle kalmaya gücümü yeniden toplamaya. Kızlar unutmayın ki bir ilişkiye başlamak için karşı tarafın sevgisine değil kendi sevgimize ihtiyacımız var . Önce kendimizi sevmeye,kendimize değer vermeye . Ancak böyle sağlıklı ilişkiler yaşarız ve de her şeyle savaşabiliriz.