Benim hikayem babamın ölümüyle başladı. 10 yaşındaydım sonra en sevdiklerim teker teker ölmeye başladı. Annem deseniz zaten hep çalıştı bize bakabilmek için. Sonra yıllarımı verdiğim, beni çok seviyor sandığım sevgilim, beni terk etti. Öldüm sandım. Artık yaşayamam sandım. Ama öyle olmadı. Ben yeni bi hayata başladım.
Üniversitemi okudum. Güzel yıllar geçirdim. Evime döndüm. Tamm işe başlamak üzereydim ki kanser olma riskim ortaya çıktı. Ameliyat üstüne ameliyat. Tedavi üstüne tedavi.. Bu arada yeni bir sevgili buldum. “ İşte aradığım kişi ruh ikizim” dedim, dedim ama benim hastalıklarım, zorlu yaşantım ona zor geldi ve o da gitti.. Üzüldüm çok üzüldüm.
En dibe vurdum ve daha güçlü çıktım. Çünkü ben bir erkekten ibaret değilim. Çünkü ben kendimi sevebiliyorsam hikayem güzel olur bunu öğrendim. Demem o ki hayat bir şekilde zor vecya kolay devam ediyor. Bizim tek öğrenmemiz gereken kendimizi sevmek her şey bununla başlar. 🤍 Kendimizi ve yaşadığımız hayatı sevmek zorundayız aslında hayatımızı daha da güzelleştirebilmek için🤍 neden yazdım niye yazdım bilmiyorum ama yazmak istedim sadece yazmak🙏🏻