Yıllar önce unutma beni diye bi dizi vardı okul çıkışları koşa koşa eve gider yemeğimi hazırlar ve izlemeye başlardık annem halam ablam..Hatırlıyorum da bir gün izlerken ‘ben asla aşık olmam’ demiştim. Aşık olmam.. Bu cümlemin üzerinden çok zaman ve çok insan geçti. Büyüdüm 17 oldum ve yaşadığım yerden başka bir yere gittim okul için. Son senemdi. Hem çok utangaç hem çok heyecanlıydım. Lise hayatım boyunca yaşadığım bütün kalp kırıklıklarını bırakarak yeni bir sayfa açarak gittim.Evet yeni bir sayfa açtım ama bir daha birini sevemeyeceğimi anladığım bir sayfaydı.
Onu ilk gördüğümde çok hoşlanmıştım o kadar güzeldi ki şeker gibiydi.Farklı sınıftaydık daha sonra onun sınıfına geçtim ve birbirimize bakmaya başladık.O da benim gibiydi sessiz sakin ama dolu dolu.Ve karar verdim açılıcam dedim sonunu hiç düşünmeden.İlk buluştuğumuzda kızaran yanakları, hızlı atan kalbi.. İlk defa benim için heyecanlanan bir erkekti. Senden hoşlanıyorum dedim. El ele tutuştuk. Sevgiliydik.
Ama benim saçma sapan tartışmalarım onun ilgisizliği ve benim ayrılmam..Onu ilk 17 yaşımda görmüştüm 18 yaşımda öpmüştüm ve 19 yaşımda deli gibi sevdiğimi anlamıştım. Her zaman kendime hayatımın aşkını öpeceğimi,her şeyi yapacağımı söylerdim ama onu bir anda öptüm.O kadar güzeldi ki. Sonra bıraktım gelir sandım gelmedi. Uğraştım çok uğraştım dua ettim ve araya günler haftalar aylar girdi okul kapandı ve ben onu düşünürken başkasına sığındım. Uzaktan sevdim benimle ilgilenmesi için elimden geleni yapmaya çalıştım.
Mesafeler sorun değildi sorun onun kalbiydi. Beni sevmemesiydi. Ne zaman sarılmaya çalışsam yokluğuyla karşılaşmamdı. Hikayemin kötü karakterlerinden biriydi hayalet.3,5 ay sonra bitirdim.Canım acıya acıya. Ve o beğenen saçlarımı kestim. Gözlerin çok güzel derdi her gün ağladım. Çok güzel seviyorsun beni derdi bütün sevgimi ziyan ede ede..
Yine günler haftalar aylar geçti ve bir buçuk sene oldu..Onlar kendi hayatlarına devam ederken ben devam etmeye çalıştım.Ve sonra anladım ki o içimdeki küçük kızın sevmeye değil sevilmeye ihtiyacı varmış. O kadar sevgi vermişim ki kendime kalmamış. Şimdi tekrardan yeni bir sayfa açmaya çalışırken yine o geldi.Şeker.. Benden utanan çocuk. Hikayemiz bitti mi bilmiyorum ama onunla karşılaşacağımın korkusu varken içimde biliyorum olamayız belkide.. Belki bi şans belki öylesinedir yaşayıp göreceğim. İkisi de benim için her zaman aşık olduğum ve sevdiğim iki insan olarak kalacak. Kalbim çok kırık olsa da onları asla unutmayacağım ama hatırlamayacağım. Hayatın hüzünlü yanları da varmış ama ben yaşamımı mutlu anlarla doldurmayı hayattan zevk almayı seçtim. Şu an oradayım. Geçmişi özlesem de bugünü yaşamaya söz verdim..