Merhaba onun eklediği yeni fotoğraf. Önümüzdeki birkaç ay içinde sık sık görüşeceğiz. Sen hiç değişmeyeceksin ama ben asla aynı kalmayacağım. Yanlışlıkla seni beğenmezsem varlığımdan haberdar bile olmayacaksın. Orada olduğumu asla bilmeyeceksin. Sana yorum yapanların isimlerini baş parmağımla ezerek hiç tanımadığım insanların suratlarına bakacağım. Güzel olmayan suratları hiç görmemişim gibi yapacak, beğendiklerimin public hayatlarını didik didik edeceğim. Seninle kıskanacak, seninle üzülecek, seninle rahatlayacağım yeni fotoğraf.
İç dünyama hoş geldin.
Bıktım senden ve senin gibilerden.
Çok iyi bildiğim, zamanında öpüp memelerime yatırdığım suratı göreceğim diye bana yaptırdıklarına bak. Etrafındaki herkese karşı sinirlendiriyorsun beni. Onu en çok ben beğeniyorum ama ruhun duymuyor. Ekran başında seni seyreden, adını vermek istemeyen bir seyirciyim ben. Halbuki sahibine sor, çok iyi bilir beni yeni fotoğraf. Sen yokken bizim kafalarımızı birleştirmiş pozlarımız vardı pozlarımız. Poz diyorum! Öyle senin gibi rastgele çekilmemiş canım. Ayrıca bunu da kim çektiyse… Neyse… Şimdi orada 47 dakika önce eklenmiş halinle havana bak.
Şimdi gidiyorum, yeniden geleceğim. Çünkü biraz canım sıkıldı. Kendimi utandırmaktan hoşlanmam. Özlemimi böyle dile getirmekten de pek memnun değilim.
Yine de bana eski sevgilimin yediği haltları görme şansı veren sosyal medya kurucularına teşekkürü bir borç bilirim. Dünyanın bir yerlerinde kanserin çaresini bulanlar da var ama olsun, bu da bir hizmet. Sonuçta yargılayacak olan ben değilim. Ama nasılsa tedavisi bulundu diye beni kanser etmezsen çok sevinirim, sosyal medya. Paylaşılmaz olunca daha güzel olan şeyler var.
Ben biliyorum ama söylemem.