Yaklaşık beş yıl önce rüya gibi bir ilişkiye başladığımı sandım kabusum olacağından habersizce.. Ona kalbimin tüm derinliklerini açarak canımdan içeri aldım, canımın her zerresini binbir parçaya böleceğini bilmeden. Genel olarak güzel bir uyumumuz vardı her anlamda, bana öyle profesyonel oynamış ki tüm oscarlar onda 🙂
Üniversite 1.sınıfın başından mezuniyetimin sonrasına kadar beraberdik. Okul bitince de evlenecektik.. beni böyle inandırmıştı. Bu süre zarfında hayatındaki tüm olumlu olumsuz anlarında yanında oldum destek oldum. Kalbimdeki saf sevginin sahibiydi çünkü, güvenmiş inanmıştım.. Gel zaman mezun oldum ve evlilik konuları gün yüzüne çıkmaya başladıkça o beni deliler gibi isteyen adam yok oldu kaçtı her defasında. İlk darbemi yuvamız olacak evde otururken bir kadının zili çalmasıyla yedim. Karşımda tanımadığım bir kadın, yanımda sevdiğim adam.. Bir haftalık kısa bir ayrılık döneminde evimizde aldatmış beni. Odamız diye tabir ettiğimiz alanda birlikte olmuş. Aklı başında değilmiş çok sarhoşmuş uyuşturucu almış mışmışmış.. Aradan iki hafta geçti, pişmanım sensiz yapamam dedi yine inandım yapmaz asla dedim.. Aradan dört ay geçmişti ki asıl darbemi yedim. İyi okuyun kızlar! 14 şubat sabahı.. Görüntülü arandım. Sevgilim nerdesin bugün sevgililer günü hani yanımda yoksunlar özledimler falan. Evlerimiz çok yakın olduğundan ve zamanında evinin yedek anahtarını bana kendi ısrarıyla verdiğinden sürpriz yapmak istedim. Kalktım en güzel kıyafetlerimi giydim, makyajımı yaptım yola çıktım. Kapıya geldiğimde anahtarı çevirdim ve hayatımın şokunu orda yaşadım.
Koltukta öpüşüyorlarken rahatsız ettim onları kapıyı açarak.. Kızın kim olduğunu gördüğümde karşı komşularının küçük kızı olduğunu anlamamla şoklar peş peşe bende. Ne yapıyorsunuz burda dediğimde malum eril kişi kimse sana hesap vermek zorunda değil biz senle ayrılalı yıllar oldu cevabını verdi. Evden çıktım peşimden geldi arabaya bindirdi ve olmuyoruz görmüyor musun(!) dedi, sen bana evliliği çok direttin dedi, seni kaybetmek istemiyorum evlen benle hemen dedi..
Kendi bile farkında değildi hayat terazisinin dengesini şaşırttığının. Sonrası benim için bir gecede saçlarımın beyazlaması, üç gece sıfır uyku ve bir hafta sadece suyla beslenmek.. Bir sabah telefonum çaldı ve bir bankadan iş teklifi aldım. Ayağa kalktığımda aynada gördüğüm korkunç manzarama bakarak gözyaşlarımı kendim sildim. Acımı ve yaşadıklarımı psikologumun kontrolüyle atlattım. Yani şu, beni çiçeklerle bezenmiş uçuruma güle oynaya yalanlarla bezenmiş sözüm ona sevgisiyle götüren kişi o uçurumdan beni attığın için teşekkür ederim. Şu an nasılım diye soracak olursanız, hala aile kurabilmeyi çok isteyen, inanan ve kendini seven bir kadınım! Acıyı bastırmak yerine kabullenin, inanın o zaman tüm süreç çok daha sağlıklı ve güzellikleriyle sizi bulur. Her şeye rağmen kalbimde iyilikle varolmayı seçiyorum. Arkama bakmadan, yoluma devam ediyorum.